Proposta de emitir menos CO2 en coches

Os países da Unión Europea (UE) mostráronse dispostos a aceptar un obxectivo a longo prazo máis ambicioso para a redución de emisións de dióxido de carbono (CO2) para coches lixeiros, tal e como propuxera o Parlamento Europeo.

Introducir un límite de 95 gramos de CO2 por quilómetro para 2020 é crucial para a Eurocámara e os Vinte e sete parecen habelo entendido, segundo confirmaron a Efe fontes comunitarias.

O eurodiputado socialista Guido Sacconi, relator do informe no PE, foi máis lonxe e dixo hoxe nun comunicado que sentía satisfeito co avance dos contactos: "logramos definir, en termos xuridicamente vinculantes, un obxectivo de redución de CO2 a medio-longo prazo".

En liñas xerais, a Eurocámara defende unha opción máis ambiciosa que o orixinal da Comisión Europea; mentres que os 27 propoñen unha adaptación gradual do parqué automobilístico á esixencia de recorte das emisións.

Bruxelas propuxo en febreiro de 2007 reducir as emisións medias dos automóbiles novos até os 120 gramos por quilómetro a partir de 2012, fronte aos 160 gramos actuais.

Os países da UE queren que a aplicación da lexislación sexa gradual para facilitar a adaptación da industria, de maneira que só se obrigue a unha porcentaxe de vehículos (entre o 65% e 85%) de 2012 a 2015, até alcanzar o final do período.

Outro dos escollos na negociación é o sistema de sancións aos fabricantes infractores.

Barállanse cifras que van desde os 15 aos 25 euros polos tres primeiros gramos de CO2 emitidos por encima do límite (multa que aumentará gradualmente canto máis se contamine).

Tamén está sobre a mesa a opción de penalizar máis a medida que pase o tempo, de maneira que o primeiro ano sexa o máis barato.

Segundo fontes comunitarias, con independencia do sistema que se elixa hai unha máxima que debe respectarse: non pode saír máis barato pagar multas que investir.

As penalizacións non teñen por obxectivo recadar fondos nin castigar, senón incentivar e motivar aos fabricantes para que aposten por modernizar os motores para que contaminen menos.

A contaminación dos turismos representa na UE cerca do 12% das emisións globais de CO2, o que lle converte no segundo sector máis contaminante.

Fonte: EFE

Futbol Renovable

Abasol, empresa pertencente a Prestige Group e InlandGeo, e o R.C.D Espanyol presentaron o pasado venres o proxecto dunha planta fotovoltaica de 600kW no futuro estadio do club catalán. A compañía de enerxías renovables converterase en novo patrocinador do equipo durante as próximas dúas tempadas.

A instalación estará situada nas cubertas do Gol Sur e do Gol Norte do novo feudo espanyolista e xerará cada ano 680.000 kWh de electricidade, é dicir, o equivalente ao consumo anual de 200 vivendas. A planta permitirá evitar a emisión á atmosfera dunhas 360 toneladas de CO2 que emitiría unha central térmica convencional. Abasol encargouse do deseño e levará a cabo a instalación e mantemento da planta fotovoltaica. As obras comezaron precisamente este luns e durarán unhas dez semanas. A planta terá unha superficie total de 4.524 m2 e estará formada por 2.720 paneis solares de 220 Wp cada un. Os módulos disporanse seguindo a inclinación das cubertas, que é de 1,15 graos e colocaranse en soportes de aceiro galvanizado.

A instalación inclúe ademais 4 investidores de 150 kW que transformarán a enerxía captada polo sol en corrente alterna para ser inxectada á rede eléctrica. A evacuación da enerxía realizarase á liña de 25 kV que se construirá para a subministración do estadio.

Demanda Eolica

A xeración eólica alcanzou a madrugada do 24, ao redor das 5:00 horas, unha nova marca de cobertura da demanda ao supor nese momento o 43% con 9.253 MW eólicos en funcionamento, fronte a unha demanda de 21.264 MW nese momento. A anterior marca tivo lugar o 22 de marzo ao alcanzar o 40,8% ás 18:00 horas con 9.862 MW en funcionamento (ver gráfico de REE).

O día 24 ás 12:30, alcanzáronse 10.263 MW de produción simultánea, máximo do día. O máximo histórico de produción eólica alcanzouse o pasado 18 de abril ás 16:50 con 10.880 MW, o que representou naquel momento o 30% da demanda eléctrica peninsular.

Ademais destas marcas de momentos puntuais, a Asociación Empresarial Eólica (AEE) sinala que a eólica cubriría ao finalizar este ano 2008 case o 11% da demanda eléctrica. A esta significativa contribución, cabe engadir que a presenza da enerxía do vento no mercado rebaixa o prezo en 6 ?/MWh o que en 2007 supuxo unha redución de 1.198 millóns de euros fronte aos 991 millóns das curmás percibidas. A eólica supón, por tanto, un aforro de 207 millóns de euros para o sistema eléctrico (4,5 ? de aforro por cidadán), explica AEE.

Por outra banda, o pasado ano a eólica evitou tamén a importación en combustibles fósiles de case 6 millóns de toneladas equivalentes de petróleo (aforro de 1.014 M?) e a emisión de 18 millóns de toneladas de CO2. Por último, AEE recorda que o sistema de apoio ao prezo do noso país foi recoñecido pola Unión Europea como o máis eficaz e eficiente para a promoción das enerxías renovables.

Axentes Químicos

Entre 1962 e 1971 preto de 75 millóns de litros de herbicidas foron lanzados sobre territorio vietnamita desde os avións norteamericanos para despexar os bosques e facilitar así os bombardeos da poboación. Entre os produtos que caeron desde o ceo atopábase o axente laranxa, un dos pesticidas máis famosos daquela guerra e que máis repercusiones trouxo desde entón para a saúde dos combatientes de ambos bandos.

O Axente Laranxa é unha mestura de dúas herbicidas hormonales: o 2,4-D e o 2,4,5-T. Por cuestións de negligencia e présa pola súa utilización, durante a Guerra de Vietnam, foi producido cunha purificación inadecuada, presentando contidos elevados dun subproducto cancerígeno.

O lema que utilizaban os "Ranch Hand" para facer propaganda deste produto cos vitnamitas era "Só ti podes evitar os bosques". Por desgraza para eles non se daban conta que se esta dioxina mataba dunha forma tan violenta as árbores, tamén os podía matar a eles.

Corenta anos despois a poboación e os soldados estadounidenses aínda está sufirendo as secuelas do coñecido "Axente Naranaja". En Vietnam naceron uns 50.000 nenos con malformaciones, fillos ou netos de pais rociados co tóxico ou expostos a el a través de alimentos ou auga contaminados. O risco de morrer de cancro entre homes e mulleres expostos ao produto trala guerra é 30 por cento superior ao normal, segundo diversos estudos. Hoxe, tres millóns de vietnamitas e decenas de miles de estadounidenses veteranos da guerra de Vietnam sofren os efectos desa sustancia no organismo.

En 1984, unha acción xudicial impulsada por veteranos de guerra estadounidenses contra as compañías químicas suministradoras do Axente Laranxa desembocou nun acordo de pagar 180 millóns de dólares a 291.000 veteranos afectados. Con todo, no ano 2004, as demandas presentadas pola Asociación Vietnamita de Vítimas do Axente Laranxa (VAVA. Vietnamese Association of Victims of Agent Orange), foron rexeitadas. Segundo o xuíz Jack Weinstein "non existen bases legais que xustifiquen as demandas das 4.000.000 de vítimas vietnamitas do axente laranxa". Jack Weinstein é o mesmo xuíz que levou o caso no ano 84 dos veteranos de guerra estadounidenses.

Novo record na eficiencia de celdas fotovoltaicas

Investigadores do Instituto Fraunhofer de Sistemas de Enerxía Solar (ISE), en Alemaña, anunciaron que conseguiron mellorar a eficiencia dunhas celas fotovoltaicas, cuxo propósito é converter a luz en electricidade. Este incremento vai desde 2,1% até o 39,7%, o que constitúe unha nova marca europea.

O coordinador do proxecto, o Dr. Frank Dimroth, explicou que dito equipo logrou mellorar as estruturas de contacto das celas fotovoltaicas. "Como consecuencia diso, empregando as mesmas estruturas de semiconductores, logramos unha maior eficiencia na conversión de luz solar en electricidade", informou. Cando a luz impacta nunha cela, parte daquela é absorbida polo material semiconductor. A grandes liñas, a enerxía da luz absorbida é transferida ao semiconductor.

Segundo os investigadores, a eficiencia óptima das celas fotovoltaicas multiunión debe situarse entre 300 e 600 soles para que poidan utilizarse en sistemas de concentración fotovoltaica. Noutras palabras, debe haber un factor de concentración da luz solar de entre 300 e 600.

En 2006, os investigadores do Instituto Fraunhofer ISE puxéronse a traballar nos cálculos teóricos para pescudar cales eran as estruturas de contacto óptimas. En xullo deste ano conseguiron unha eficiencia das células fotovoltaicas do 37,6%. Este logro dos científicos do ISE supón un gran avance no desenvolvemento de aplicacións terrestres máis rendibles con este tipo de celas fotovoltaicas.

Os científicos indicaron que levan máis dunha década traballando en células fotovoltaicas multiunión de gran eficiencia. Con todo, os elevados custos asociados aos materiais e a produción restrinxen o seu uso a aplicacións espaciais e sistemas FV.

Transformar o CO2 en cuarzo

A peridotita, unha roca abundante no deserto de Omán, reacciona ávidamente co CO2 para formar calcaria ou mármore. A posibilidade de transportala até as factorías enerxéticas para absorber as súas emisións descartouse polo seu alto custo, pero agora ábrese camiño a idea contraria: levar o CO2 até a roca e bombealo ao seu interior.

A peridotita de Omán, segundo os últimos cálculos, pode absorber 4.000 dos 30.000 millóns anuais de toneladas de dióxido de carbono que producimos, máis ou menos a oitava parte do que emiten no mesmo período as industrias e medios de transporte de todo o mundo. A peridotita é a roca maioritaria do manto, a capa que subxace á cortiza terrestre a profundidades maiores de 20 quilómetros. Pero os movementos tectónicos fixeron aflorar tramos de manto -cuns cinco quilómetros de longo- nalgúns lugares da superficie terrestre, como o deserto de Omán, Papúa Nova Guinea, Nova Caledonia e as costas de Grecia e a antiga Iugoslavia.

Os cálculos de Peter Kelemen e Juerg Matter, da Universidade de Columbia en Nova York, non son produto dunha revolucionaria tecnoloxía de teledetección, senón dun lustro de anticuada xeoloxía de campo no deserto de Omán. Kelemen e Matter descubriron que a reacción da peridotita co CO2 ocorre continuamente de forma natural no subsolo. E que uns simples métodos de trade na roca e inxección do gas poden acelerala un millón de veces e convertela nun método barato e permanente para almacenar CO2 atmosférico.

Unha das vantaxes do proceso de inxección, afirman os científicos, é que estaría en gran parte autoalimentado. Habería que gastar enerxía en meter o gas a presión na auga, e en quentar ese fluído para inxectalo por primeira vez na roca. Pero unha vez arrincado, o ciclo mantense por dúas fontes internas de calor: o geotérmico (do subsolo) e o derivado da reacción da peridotita co CO2.

A técnica evita o traslado da pedra até o gas, pero non o do gas até a pedra. Pero o gas non viaxará moito de momento: a primeira industria emisora de CO2 que se mostrou interesada nun proxecto piloto coa peridotita de Omán é Petroleum Development Oman, a compañía petroleira estatal dese país.

Fonte: El País

Cambio exotico

Ao mar non se lle poden pór barreiras, é un medio aberto, continuo, polo que non debería estrañarnos que polas nosas augas poidan aparecer peixes doutras zonas do planeta. Algo que non é estraño, xa que o fondo mariño mostra unhas condicións similares, é por encima dos 1.000 metros onde o escenario non é homoxéneo (tanto en condicións de temperatura como de salinidade). Debido a esta discontinuidad estraña que até o litoral da comunidade cheguen exemplares típicos das rexións tropicais. Na última década chegaron unhas 23 especies novas arrastradas por correntes modificadas polo cambio climático. Estes movementos migratorios dos peixes tropicais retómanse a 1963, coa súa aparición en augas atlánticas do sur de Portugal, estas aparicións cos anos se han desprazando ao norte de Europa.

é por tanto un fenómeno global e unha das claras manifestacións da man do home no medio ambiente. Peixes moluscos e crustáceos nadan cara ao norte, porque a súa contorna natural xa non presenta a temperatura necesaria para sobrevivir ou por falta de alimento no seu propio ecosistema.

Nas investigacións do biólogo Rafael Bañon reflicten que en galicia desde 1996 atopáronse 23 especies novas de peixes exóticos como os carangidos tropicais, o dentón, o pedregal negro, a anguía rallada, a corneta colorada.

As aparicións destes estraños peixes asombran sempre. E, ás veces, xeran temor. Ocorreu en Portosín, no verán de 2007, cando uns pescadores recolleron unha anchova, coñecida como lobo de mar pola súa agresividade. Un gran depredador, que mata aínda que non teña fame, orixinario do Mediterráneo, o mar Negro, a costa africana e o Atlántico occidental desde Estados Unidos a Brasil.

Estamos ante un cambio ecolóxico? Quizais sexa pronto para sabelo, pero seguen aparecendo indicios de variacións, quizais producidos pola sobrepesca, quizais pola contaminación. Poderíase dicir que isto tan só sexa unha hipótese ou quizais?

Exceso renovable

A enerxía renovable crea novos desafíos. Como é impredicible, hai momentos nos que sobra produción. Así ocorreu a madrugada do domingo, cando o vento tempestuoso puxo en marcha miles de muíños en só dúas horas. Tantos, que Rede Eléctrica tivo que desconectar un terzo deles. A situación irá a máis, pero o Goberno e o sector cren achar unha solución: presas reversibles e coches eléctricos. Éstos, conectados pola noite á rede, poden almacenar exceso de electricidade. O coche eléctrico móvese impulsado polo vento.

Eran as catro da mañá do domingo cando o vento se desbocó. Un tornado de até 160 quilómetros por hora azoutou Salou. Co temporal, os muíños de vento que hai por toda España comezaron a virar e a producir gran cantidade de electricidade. Cada hora puxéronse en marcha 1.500 megawatts, o equivalente a unha nuclear e media. "Nunca tiveramos unha subida tan pronunciada", explica Miguel Duvisón, xefe de Operación de Rede Eléctrica de España (REE), a empresa encargada de xestionar a rede e de que non haxa apagamentos. O problema é que un domingo ás 7.00 non hai moita demanda. A xente dorme, as fábricas calan, os after hours pecharon e as panadarías non abriron. Sobraba electricidade.

Así que REE pediu ás eléctricas que desconectasen centrais de gas. Apagaron catro e aumentou a exportación de electricidade a Francia. Pero nada era suficiente. ás 7.20 a eólica supuña o 28,9% da electricidade que se estaba consumindo, cifra histórica. E seguía en alza, até pór en risco a estabilidade da rede. Por iso REE mandou desconectar parques eólicos. Por primeira vez no que vai de ano ordenaba desenchufalos por exceso de produción. Tratouse do maior recorte que ordenou nunca. Nunha hora e 50 minutos desconectáronse 2.792 megawatts eólicos, o 37% dos que estaban en marcha, o equivalente case tres centrais nucleares. ás nove da mañá, coa demanda xa subindo, volvéronse a conectar.

Duvisón lamenta: "Perdemos unha chea de electricidade limpa por non ter como almacenala". O prezo desa luz perdida supera os 200.000 euros e uns dous millóns de fogares poderíanse abastecer con ela. ás costas de Duvisón atópase a gran pantalla de control do sistema. Son as 11.00 do martes e só un 8% dos muíños funcionan, cifra que se triplicou nunhas horas. A eólica é así de variable.

Todo o sector coincide: xestionar ese volume de renovables obriga a un cambio de estratexia. O presidente de REE, Luís Atienza, explica que se necesita urxentemente unha nova conexión con Francia que aumente a capacidade de intercambio e máis presas reversibles para bombear a auga: "Somos líderes en enerxía renovable e en como a xestionamos, e iso é un orgullo, pero necesitamos estas novas ferramentas".

Actualmente, hai unha decena de pantanos que, en caso de exceso de electricidade, poden impulsar auga a unha presa superior. Iso consome enerxía, pero horas máis tarde a auga volve baixar e xera electricidade. O rendemento é do 70% (gástase máis en subir a auga que o que xera ao baixar). "Iso non significa que perdamos electricidade porque sen estes bombeos desperdiciariamos toda", explica Duvisón: "Sen máis bombeo, tiraremos enormes cantidades de eólica". En España hai uns 5.000 megawatts de bombeo e outros 3.600 en proxecto, pero é complicado construír máis polo rexeitamento aos encoros. Ladislao Martínez, de Ecoloxistas en Acción, cre imprescindible que sexa REE e non as eléctricas quen xestione estes bombeos.
Ademais, e a medio prazo, o sector aposta polos vehículos eléctricos. "Se conseguimos un parque de coches conectados que acumulen electricidade pola noite teremos outra forma de integrar mellor as renovables no sistema", explica Atienza. Hai que conseguir acumular dalgunha forma os picos de renovable e que non haxa tanta diferenza entre o mínimo de demanda nocturna e o máximo diúrno, engade.

REE e a Asociación Empresarial Eólica estudan xa as posibilidades do coche eléctrico e que investimentos necesitaría a rede en España. O Ministerio de Industria impulsa con Renault e Nissan a implantación de plantas piloto en España. Todos cren que o automóbil eléctrico está moito máis próximo que o de hidróxeno. Un número de vehículos eléctricos menor ao 10% do parque automobilístico podería absorber o exceso de produción do temporal do domingo. Ademais, o coche eléctrico reduce a contaminación do aire nas cidades e o consumo de petróleo e a dependencia enerxética. Por todo, e máis na ventosa España, o vento sopra ao seu favor.

Fonte: EL PAIS

Esperanzas con Obama

O presidente estadounidense, Barack Obama terá, entre outras prioridades, que renovar cos seus socios as negociacións sobre o clima para influír nun novo acordo multilateral contra o quecemento global que debería pecharse en decembro de 2009 en Copenhague. A comunidade internacional espera con impaciencia que Estados Unidos asuma o seu papel no diálogo. Con todo, a administración Bush, que rexeitou o Protocolo de Kioto sobre redución de emisións de CO2 por consideralo prexudicial para a súa economía, estará á fronte da delegación estadounidense no próximo encontro da ONU sobre o clima, do 1 ao 12 de decembro en Poznan (Polonia). Con todo, o novo goberno enviará previsiblemente un equipo.

Barack Obama apoiou un obxectivo para Estados Unidos de redución de emisións do 80% en 2050 respecto de 1990, que propón alcanzar poxando a totalidade das toneladas de C02 emitidas pola industria. A plena implicación de Washington nas negociacións internacionais sobre o clima podería facerse esperar, máis aínda tendo en conta que farán falta seis meses para a formación da nova administración. De aí a idea europea de convocar, unha conferencia ministerial a metade de 2009. En varios lugares do mundo, ca esperanza que Estados Unidos vai regresar e participe activamente, pero será un proceso difícil.

Esperanzas con Obama

O presidente estadounidense, Barack Obama terá, entre outras prioridades, que renovar cos seus socios as negociacións sobre o clima para influír nun novo acordo multilateral contra o quecemento global que debería pecharse en decembro de 2009 en Copenhague. A comunidade internacional espera con impaciencia que Estados Unidos asuma o seu papel no diálogo. Con todo, a administración Bush, que rexeitou o Protocolo de Kioto sobre redución de emisións de CO2 por consideralo prexudicial para a súa economía, estará á fronte da delegación estadounidense no próximo encontro da ONU sobre o clima, do 1 ao 12 de decembro en Poznan (Polonia). Con todo, o novo goberno enviará previsiblemente un equipo.

Barack Obama apoiou un obxectivo para Estados Unidos de redución de emisións do 80% en 2050 respecto de 1990, que propón alcanzar poxando a totalidade das toneladas de C02 emitidas pola industria. A plena implicación de Washington nas negociacións internacionais sobre o clima podería facerse esperar, máis aínda tendo en conta que farán falta seis meses para a formación da nova administración. De aí a idea europea de convocar, unha conferencia ministerial a metade de 2009. En varios lugares do mundo, ca esperanza que Estados Unidos vai regresar e participe activamente, pero será un proceso difícil.

A maior horta solar de España instalarase en Lugo

A cooperativa Solidariedade Solar montará no monte comunal de Seteventos, no Saviñao (Lugo), a maior horta solar de España, tras obter o visto e prace da Xunta de Galicia.

Nun terreo de 130 hectáreas colocaranse 690 seguidores cunha potencia nominal unitaria de 33 quilowatts, o que implica unha instalación de 23 megawatts totais, que evitarán a emisión á atmosfera de 16.400 toneladas de dióxido de carbono (CO2).

A instalación dos paneis solares comezará de inmediato. Debido ao atraso na consecución das autorizacións, propiciou que a horta non se poida beneficiar da anterior curmá, cifrada en 0.44 euros por quilowatt (agora só se pagan 0.32).

As pemes poden aforrarse preto de 2.100 millóns de euros en enerxía con medidas de eficiencia

As pequenas e medianas empresas (pemes) españolas poderían aforrar 2.137 millóns de euros ao ano se aplican medidas para logralo, segundo o Índice de Eficiencia Enerxética na Peme 2008, elaborado por Unión Fenosa.

O potencial de aforro das empresas ao ano é de 23.275 gigavatios (GWh), o que permitiría abastecer aos fogares de Galicia, Estremadura e Castela-A Mancha durante doce meses. Con este aforro enerxético poderíanse crear 83.000 postos de traballo.

O estudo de eficiencia realizado pola eléctrica este ano mostra unha mellora do índice en 0,5 puntos, que se eleva ao un 1,2% do total de enerxía consumida. Este incremento é o maior desde 2005, ano en que empezou a elaborarse o indicador, en cuxa elaboración participan máis de 19.500 pemes.

O comportamento destas empresas, asegura Unión Fenosa, permitiu aforrar a emisión á atmosfera de 8.388 toneladas de CO2, e o índice xeral sitúase xa en catro puntos sobre dez. A mostra do estudo foi escollida sobre empresas de entre seis e 199 empregados pertencentes aos sectores de comercio, Iindustria, hoteis, servizos profesionais e restaurantes, entre outros, para reflectir unha representatividade nacional, sectorial e autonómica.

Outra das conclusións do estudo refírese ao aumento da cultura enerxética entre as empresas. Cada vez son máis as pemes que aplican plans de aforro enerxético (25% fronte ao 19% da edición anterior), a pesar de que aínda existe un baixo nivel de coñecemento sobre os programas e subvencións existentes nos organismos públicos nesta materia.

Fonte: El País