As especies invasoras e o cambio climático poden reducir nun 10% o PIB mundial

Os perxuizos causados polas especies invasoras e os efectos do cambio climático poderían provocar a pérdida do 10% do Producto Interior Bruto (PIB) mundial. Así o afirma un informe científico publicado en Nagoya (Xapón), onde se celebra a X Conferencia das Partes do Convenio sobre a Diversidade Biolóxica. Este traballo estima que os perxuizos causados polas especies invasoras supoñen máis de 1.400 millóns de dólares anuais, é dicir, o 5% da economía mundial. As pérdidas económicas causadas polo cambio climático mundial se calculan tamén en aproximadamente un 5% do PIB anual.

O estudio realizado polo Programa Mundial sobre Especies Invasoras (GISP) co apoio dos seus membros e finanzación do Banco Mundial, insta ós países a "tomar medidas inmediatas contra ese dúo mortal". O documento "Especies invasoras, cambio climático e adaptación baseada nos ecosistemas: cómo responder ós motores múltiples do cambio climático" define os vínculos que hai entres as especies invasoras e o cambio climático e qué se debe facer para "atenuar o seu impacto".

Os seus autores reclaman ós gobernos que integren a prevención e o manexo das especies invasoras nas súas accións de resposta ó cambio climático, xa que no plano político tratáronse "esencialmente por separado". Os perigos que plantexa o dúo mortal non poden ser subestimados" porque cada compoñente constitúe unha gran amenaza para a biodiversidade e os medios de subsistencia humáns, advertiu a directora executiva do GISP, Sarah Simons. Os datos máis recentes indican que o cambio climático agrava os efectos, de por sí devastadores, das especies invasoras, o que crea unha espiral de destrucción que ten consecuencias cada vez máis graves, apuntou.

O GISP é unha alianza internacional sin fins de lucro entre o centro Internacional para a Agricultura e as Biociencias (CABI), a Unión Internacional para a Conservación da Natureza (UICN) e The Nature Conservancy. O seu obxectivo é responder á ameaza mundial que plantexan as especies invasoras a través de tres grandes obxectivos: asesoría política, desenrolo de capacidades e concienciación.

Aumenta a reciclaxe de envases en España pese ó descenso da producción pola crise

O volume total de reciclaxe de envases lixeiros --plástico, latas e briks-- e envases de cartón e papel creceu nos últimos anos ata as 1,23 millóns de toneladas, pese ó descenso na producción destes materiais pola crise económica, sinalou Ecoembalaxes de España (Ecoembes).

Os datos, recopilados gracias ó Sistema Integrado de Xestión (GIS) ó que están adheridas 12.175 empresas en España, que representan o 90% dos envases que se poñen no mercado cada ano, reflexan unha mellor concienciación da sociedade no referente á reciclaxe, sinalou na rolda de prensa o director de Comunicación de Ecoembes, Antonio Barrón.

En 2006 recicláronse 1,06 millóns de toneladas, cifra que ascendeu ata as 1,16 en 2007 e ata as 1,23 en 2008. As cifras reflexan certo estancamento en 2009 respecto a 2008, pero debe terse en conta o contexto xeralizado de descenso da producción debido á crise.

En concreto , Barrón explicou que mentres en 2006 e 2007 a producción de envases crecía a ritmo anual ó redor do 3%, en 2008 experimentouse un descenso do 3% e en 2009 de outro 4%. Para 2010, e todavía nun contexto de crise, Ecoembes prevé que o descenso se sitúe en torno ó 1%.

No conxunto de España recibiuse o 65% deste tipo de envases e cartón, un 10% máis do que dicta a directiva da Unión Europea. Por materiais reciclouse o 41,9% dos envases de plástico, o 84% dos envases de cartón e papel e o 71,3% de metais.

O 70% dos españois afirma que recicla vidro

Ecovidrio, organización sen ánimo de lucro encargada da xestión do reciclado dos residuos de envases de vidro depositados nos colectores en España, realizou un estudo dirixido a cidadáns españois de entre 18 e 65 anos do que se desprenden datos sobre as actitudes e hábitos ante a reciclexe do vidro.

Segundo datos desta investigación, realizada pola empresa de mercados Quor, houbo un aumento dun 7 % de cidadáns que reciclan vidro de forma habitual respecto ós datos do último estudo realizado fai 2 anos, acandando o 70% de cidadáns que afirman considerar a reciclaxe destes envases coma unha costume.
Por outra banda, a acción de reciclar vidro destaca entre as 10 primeiras tarefas domésticas, o que indica un paso máis na concienciación cidadá sobre a reciclaxe do vidro. Concretamente, o 45,4 % dos cidadáns sinala esta acción coma unha tarefa doméstica máis.

Un hábito a seguir mellorando pola súa incidencia no medioambiente
Outro dato que se desprende do estudo é que os españois situamos, con un 20 %, o acto de reciclar coma unha das costumes que deben seguir mellorándose pola súa aportación ó medioambiente, só por detrás da utilización do vehículo particular (38,4%) e do aforro no consumo de auga no fogar (27%).
Esta circunstancia varía nalgunhas rexións; en Canarias, por exemplo, otórgase máis importancia ó aforro no consumo de auga (38%), que á utilización do vehículo particular (33,8%). Na Comunidade Valenciana, e segundo hábito a modificar é a reciclaxe de residuos (24%), seguido do consumo de auga (21%); e nas rexións de Murcia, Navarra e País Vasco, a costume de reciclar está máis próximo ó cuarto posto, cerca das prácticas de non abusar do uso da calefacción e o aire acondicionado.
Ademais, a importancia que conferimos a seguir mellorando no reciclado de residuos pola súa incidencia no medioambiente varía segundo o tipo de perfil do entrevistado: sube á segunda posición no caso de mulleres entre 25 e 34 anos e cae ó cuarto lugar en homes de 24 a 54 anos e mulleres de 45 a 54 anos.

Os erros máis frecuentes dos españois á hora de reciclar vidro
Outras das conclusión que se extraen deste estudo, son os errros frecuentes que cometen os cidadáns á hora de reciclar os envases de vidro; un 40%, pratos, cerámica, loza e outras pezas de vaixela; e o 33,6 % afirma depositar no iglú frascos de medicamentos. Estes elementos nunca deben depositarse no colector de vidro, o cal está destinado únicamente a envases de vidro: botellas, tarros e frascos.

O novo logo Bio da UE: os especialistas recomendan unha preparación minuciosa

Durante unha xornada na Ökahaus de Francfort, o avogado de Freibubrg Hanspeter Schmidt e o Dr. Neuendorff, xerentes da axencia certificadora da cidade alemá de Gotinga Gesellschaftfür Ressourcenschutz (GfRS), presentaron as novidades máis importantes do selo ecolóxico da UE. "Non hai ningún motivo para darse prisa, tómese o tempo preciso para adaptar a súa embalaxe", opina Neuendorff.

Mentres que algúns fabricantes xa están preparados para empregar o novo identificativo a partir do 1 de xullo de 2010, a data de lanzamento, outros queren esperar todavía. "Hai un prazo de transición xeneroso ata xullo de 2012. É mellor empregalo, anunciou Schidt, para que non se produza ningún erro na utilización do logotipo.
Para produtos de nova introdución a partir de xullo de 2010, Schimidt e Neuendorff recomendan poñerse de acordo coa oficiña de control ecolóxico correspondente.

Un planeador submariño investigará as dinámicas da costa galega

As prospección do robot aportarán información valiosa para o sector marítimo-pesqueiro, tales como predicións sobre o estado do mar ou previsións sobre as derivas das larvas das especies de interese comercial e dos vertidos contaminantes.

É a primeira vez que un dispositivo destas características se despregue en augas galegas. O lanzamento realizouse dende o buque oceanográfico do CSIC Mytilus, situado nun punto de fondeo permanente que o Consello ten habilitado nas proximidades de cabo Silleiro, ó sur da ría de Vigo. A partir deste momento, o planador navegará baixo a auga para trazar perfís entre o fondo mariño e a superficie, dende a costa ata uns 150 km. mar a dentro. Cada vez que o planador saia á superficie, enviará vía satélite datos das condicións físicas da auga (temperatura, salinidade, densidade, contido de clorofila e velocidade da corrente, entre outras).

O seu obxectivo é mostrear os cambios nas condicións físicas da plataforma continental.

A información recollida polo planador será procesada por investigadores do Instituto de Investigacións Mariñas (CSIC), en Vigo e da Universidade de East Anglia. O seu obxectivo é mostrear os cambios nas condicións físicas que rexistra a plataforma continental durante a temporada de afloramento. Este fenómeno oceanográfico, en xeral estacional, prodúcese cando as masas de auga dos niveis profundos se desprazan ou afloran cara a superficie debido á forza dos ventos e a rotación da Terra.
O interese do estudio radica en que os afloramentos producidos cerca da costa orixinan as zonas pesqueiras máis produtivas, xa que as augas profundas son ricas en nutrientes froito da descomposición da m.o. sedimentada. Cando esta auga se eleva cara a superficie polas correntes, multiplícase a presenza de fitoplacton na zona, o que induce unha maior presencia do resto de especies mariñas.
Os datos que se obteñan serán extensibles ó resto de zonas de afloramento da Península Ibérica e terán aplicacións futuras: ademais de poder predicir a deriva das larvas das especies que se explotan nas pescarías locais ou o dos contaminantes vertidos, poderanse obter melloras na previsión do estado da mar.

Ata 1.000 m de profundidade e sen combustible

O planador submariño é capaz de somerxerse a unha profundidade máx. de 1.000 m. Aínda que pesa 52 kg. e mide 2 m de longo, o dispositivo non precisa combustible e carece de hélices, pois emprega a súa flotabilidade para desprazarse. A súa gran autonomía só é complementada por unha batería para alimentar sensores de baixo consumo.
A expedición do robot enmárcase nos proxectos do CSIC CAIBEX (financiado polo Plan Nacional), RAIA (financiado pola Unión Europea, programa INTERREG) e CALIBERA (financiado pola Fundación para a Ciencia e Tecnoloxía de Portugal). O seu obxectivo é poder prognosticar a corto prazo as condición ambientais marítimas.

Regalan semillas modificadas xenéticamente a Haití

A empresa Monsanto regala os agricultores Haitianos 475 semillas modificadas xenéticamente, ademáis dos abono e pesticidas que van asociados a elas, os cales serán distribuidos gratis no proxecto WINNER co respaldo da embaixada de Estados Unidos en Haití.

Os "regalos" chegan xunto co herbicida que contén glifosato, comercialmente chamado Roundup. Producto que ha empresa asegura que é biodegradable, pero que en algunhas zonas déronse casos de contaminación por este producto, o que levou a que altos cargos en contra do fraude haxan denuncia esto en Lyon.

Unha antiga empregada desta empresa, acaba de ser nombrada presidenta da Axencia de Protección do Medio Ambiente (EPA) estadounidense, que controla as cuestións medioambientais.

Monsanto xa empezou a distribuir as súas semillas modificadas xenéticamente en Haití, "xenerosidade" do que a empresa Monsanto está facendo publicidade.
Pero onde está o problema? que os agricultores haitianos que as queiran utilizar no futuro terán que compralas a Monsanto, o qeu significará adios a independencia dos agricultores.

Suporá esto outro "terremoto" para Haití?

Texto orixina

O executivo comunitario anunciou que levará a España ante o tribunal de xustiza da UE pola falta de depuración das augas residuais en 38 localidades, entre elas está Santiago de Compostela e A Coruña.

A Directiva sobre tratamiento de Augas Residuais Urbanas estableceu ata o 31 de Dedembro do ano 2000 para dotar as poblacións de máis de 15000 habitantes de sistemas adecuados de recollida e depuración das augas residuais urbanas.

A Comisión Europea enviou a España ano ano 2004 a primeira carta amenazando cunha posible sanción. No ano 2008 recibiuse o segundo e último aviso. O Ministerio de Medio Ambiente, Mariño e Rural afirmou que respondeu a este segundo comunicado alegando que na maioría das poboacións as depuradoras estaban xa en execución ou programadas. Ademáis tamén recordou que moitas son de competencia local ou autonómica.

No caso das depuradoras de Santiago e A Coruña ambas foron programadas cando aínda estaba Felipe González no goberno, ambas obras ca chegada de José María Aznar foron frenadas e non se retomaron ata que chegou Rodríguez Zapatero o poder. Aínda así no caso de Santiago só hay redactado un anteproyecto e no caso de A Coruña ademáis de múltiples retrasos por prazos, aínda falta por construir un emisario submarino de casi un kilómetro de lonxitude ...