España sufrirá "a tensión da auga"

A tensión da auga quere dicir seca e desertificación. Significa que no futuro, á nosa lista de preocupacións, engadirase a falta de auga. Pero tamén o exceso: inundacións e crecidas de ríos. é a expresión que utiliza a Axencia Europea de Medio Ambiente (EEA) para cualificar o que vai sufrir nas próximas décadas España e todos os países da conca do Mediterráneo.

A Unión Europea publicou un informe chamado "Impactos do cambio climático en Europa" que especifica as convulsións que vivirá o vello continente polo quecemento global. O estudo analiza a cantidade da auga que o home necesitou entre 1975 e 2006 e, doutra banda, mostra a evidencia de que as choivas serán moi intermitentes en Europa. Choverá pouco e necesitarase máis auga. "No mesmo período houbo un significativo incremento na demanda de auga en España (entre o 50% e o 70%) e nas áreas mediterráneas", asevera o informe. E as predicións de futuro van en liña ascendente. "A demanda crecerá cada vez máis, especialmente no sur onde a necesidade de auga para a agricultura é maior. Con ela, desenvolverase unha competición por este ben entre os distintos sectores (turismo, agricultura, enerxía) e usos".

Aínda que o informe vaticina desertización para España, o estudo tampouco nos libra dos desbordamentos dos ríos. Haberá un incremento porque a alternancia entre períodos de seca e precipitacións torrenciais fai a España máis propensa a estas inundacións. Para 2080 prognostica que entre 2000 e 4000 persoas veranse afectadas as inundacións nas zonas costeiras pola subida do nivel do mar en Andalucía, Galicia, as Illas Baleares e Asturias. A rexión máis afectada será o País Vasco: entre 4000 e 8000 persoas poderán ser vítimas da subida do mar.

Para mitigar todos estes problemas o informe aposta tanto pola redución do CO2 como pola adaptación ás consecuencias do cambio que xa non se poden remediar. "O 90% de todos os desastres que sucederon en Europa desde 1980 están directa ou indirectamente relacionados co clima e representan o 95% das perdas económicas causadas por catástrofes", sinala o informe.

Para evitar estas perdas ponse tres metas: a primeira, unha maior vixilancia, monitorización e estudo dos cambios a nivel internacional; a segunda, estabilizar o clima para 2020 por baixo dos dous graos centígrados con respecto aos niveis pre industriais "para evitar consecuencias irreversibles na sociedade e nos ecosistemas". Por último, fai fincapé na adaptación.

Podes ver o informe completo no seguinte enlace: http://reports.eea.europa.eu/eea_report_2008_4/en/

Fonte: El País

O CAMBIO NO INSTITUTO

O pasado 12 de setembro aprobou a creación do Instituto de Investigación sobre Cambio Climático en Zaragoza (IICC) co obxetivo de instaurar un centro de excelencia científica nacional e internacional que sirva de colofón e aposta de futuro á Exposición Universal de 2008.

A localización do Instituto en Zaragoza simboliza o compromiso da cidade coa lema da Expo 'Auga e Desenvolvemento Sustentable' e un recordo vivo e permanente sobre a importancia da ciencia e a tecnoloxía unido aos desafíos da auga, temas debatidos con rigorosidade e profundidade durante a Expo 08.

Este centro de investigación dedicarase a impulsar a análise e a investigación do cambio climático en España, coordinando e complementando as iniciativas existentes e promovendo o desenvolvemento de ferramentas de modelización e prospectiva que axuden a mellorar o proceso de toma de decisión nas políticas de loita contra o cambio climático. A creación do Instituto en Zaragoza responde a unha gran opción estratéxica para España, e representa un instrumento crave para reforzar e integrar o I D i sobre cambio climático.

O Instituto establecerase como un Organismo Autónomo dependente da Secretaría de Estado de Investigación e, dentro do seu plan de traballo, nos próximos meses constituirase o comité científico cuxa finalidade será desenvolver o programa científico inicial presentado polos Ministerios de Medio Ambiente, e Medio Rural e Mariño, e de Ciencia e Innovación.

Si contribues a frear o cambio climático contribues a paliar a fame no mundo.

Os países en desenvolvemento son máis vulnerables aos cambios climáticos que os países ricos e os pobres son os que están máis expostos aos fenómenos climáticos extremos, como inundacións, secas e tormentas. Prevese que o cambio climático xerado polas actividades humanas aumente a variabilidade climática e impacte en forma negativa a produtividade agrícola nas rexións tropicais e subtropicales, reduza a cantidade e a calidade da auga na maioría das rexións áridas e semiáridas, aumente a incidencia do paludismo, o dengue e outras enfermidades transmitidas nas rexións tropicais e subtropicales; ademáis de degradar os sistemas ecolóxicos e a súa biodiversidade. Por outro lado, a subida do nivel do mar a causa do aumento de temperatura que se espera podería provocar o desprazamento de decenas de millóns de persoas e por en perigo a existencia de distintos núcleos poboacionais; como por exemplo os poboadores das zonas baixas dos deltas dos ríos Ganges e Nilo.

Hoxe saíu publicado que máis de 900 millóns de persoas pasan fame no mundo, se as expectativas dos efectos do cambio climático se cumplen, esta cifra aumentaría significativamente, tendo as súas repercusións non só nos países subdesenrolados, sinon a nivel global. É por isto, entre outras moitas razóns, polo que nos atopamos nunha situación na que todos e cada un de nós debemos actuar para poder frear o cambio climático. A solidaridade exténdese a tódoslos ámbitos, non só a nivel económico.

A imaxe que colgo hoxe é unha das máis coñecidas do fotógrafo Kevin Carter e é unha das que máis me impactou na miña vida (se tedes oportunidade leede a historia desa foto). Inda así buscando unha imaxe que dixera moito con ningunha palabra atopei centos, moitísimo máis impactantes (máis ben tristísimas, que horrorizaban, que feren sentimentos, que choras o velas, que te das conta da "sorte" que tes, que sintes medo, e non sei cantas cousas máis) pero que decidin non colgar.

Os sindicatos a nivel internacional comprométense en Zaragoza a loitar contra o cambio climático e a súa repercusión nos traballadores

A Conferencia Sindical Internacional sobre "O cambio climático e as súas repercusións nos traballadores" finalizou o pasado sábado en Zaragoza tras unha xornada de tres días. Neste encontro, os sindicatos de todo o mundo e as súas confederacións internacionais comprometéronse a loita contra o cambio climático.

O cuarto Informe de Avaliación do Panel Intergobernamental sobre Cambio Climático (IPCC) sinalou con rotunda claridade que xa non hai dúbidas de que a ameaza dun cambio no clima é real e de que está producido pola acción humana. Neste sentido o secretario xeral da Confederación Sindical Internacional, Guy Ryder, sinalou que se pode evitar que o quecemento global supere os dous graos e conseguir a estabilización das emisións de dióxido de carbono na atmosfera si se dedican medios suficientes usando tecnoloxías dispoñibles actualmente. Por iso é necesario promover outras novas formas non contaminantes de producir e consumir, "especialmente no ámbito do uso da enerxía, reorientando a utilización de materias primas e combustibles", tendo en conta ademáis a desigual situación entre os países desenvolvidos respectos os países do sur.

Neste contexto os sindicatos sinalaron que se comprometen co proceso mundial para deseñar un novo acordo en Copenhague 2009, que dea continuidade ao Protocolo de Kyoto, cuxo primeiro período de cumprimento culmina en 2012, que sirva para evitar un cambio climático catastrófico e expuxeron algunhas esixencias desde un punto de vista social.

Declaración de Zaragoza

Os españoles somos dos europeos menos informados sobre o cambio climático

Os españois somos, xunto cos cidadáns romaneses e búlgaros, os europeos menos informados sobre as causas e consecuencias do cambio climático, segundo o Eurobarómetro.

A sondaxe realizouse entre marzo e maio a partir de entrevistas a máis de 30.000 persoas que residen nos estados membros e os tres países candidatos ao ingreso (Croacia, Turquía e Macedonia). Nel revélase que o cambio climático está considerado polo 62% dos europeos como o segundo problema global "máis grave", tras a pobreza. Así, mentres na maioría de estados membros os problemas máis graves mencionados son, por orde, a pobreza e o cambio climático, en España indícase en primeiro lugar a escaseza de recursos (mencionado polo 70%), seguido do terrorismo internacional (64%) e o quecemento global (61%). Os españois son os máis ignorantes en cuestións coma se o quecemento global pódese frear (algo que o 18% dos enquisados di non saber), ou se a loita contra ese problema producirá efectos positivos para a economía (o 39% afirma ignoralo, só superados polos turcos, co 41%).

A maioría de europeos (55%) son conscientes do impacto das emisións de CO2 sobre o cambio climático, mentres que a porcentaxe en España sitúase no 40%. En cambio, un 29% dos españois di non saber se ese factor pode ter unha repercusión sobre o quecemento global (só superados polos romaneses e os malteses).

A sondaxe pon de relevo que unha ampla porcentaxe de cidadáns europeos cre que non se está facendo o suficiente para combater o problema. En particular, o 76% dos enquisados na UE denuncia que as empresas non están a tomar suficientes medidas respecto diso e o 64% acusa os gobernos dun compromiso insuficiente. A maioría, o 58%, pensa ademais a Unión Europea non fai o bastante para loitar contra o quecemento global.

Fonte: Diario El País

Día mundial sin coche

O próximo día 22 de septembro celébrase o día mundial sin coche.

O tráfico é un dos principales emisores de CO2, gas causante do efecto invernadoiro.

Propoñémosche que entre todos fagamos un listado con iniciatiavas que contribuan a unha movilidade sostible.

Vai a primeira:

1. Para desplazarte por cidade, e sempre que sexa posible, utiliza transporte público.

Velocidade récord

Os glaciares estanse derritiendo a unha velocidade marca desde o inicio deste século, segundo confirma un informe presentado hoxe durante a XXIX reunión do Grupo Intergobernamental sobre Cambio Climático (IPCC). Segundo o informe, o ritmo anual ao que se derriten os glaciares dobrouse, e no 2006, último ano con datos, rexistráronse perdas de xeo sen precedentes.

Se esta tendencia continúa e os gobernos non se pon de acordo sobre as novas reducións de gas de efecto invernadoiro en Copenhague en 2009, é posible que os glaciares desaparezan de moitas zonas de montaña durante este século como advirte o informe. A pesar de que os fenómenos extraordinarios de desxeo xa se produciron nos últimos dous decenios do século pasado, nos 8 primeiros anos do actual, o ritmo acelerouse. As perdas de 1998, que foron históricas, xa se superaron tres veces: no 2003, o 2004 e o 2006. De feito, o informe pon de manifesto que os desxeos do 2004 e do 2006 foron dúas veces máis importantes que os de 1998. Segundo os cálculos de expertos, a perda anual rexistrada no decenio 1996-2005 foi o dobre que a producida no período 1986-1995 e catro veces superior á do período 1976-1985.

Nos Alpes, a cobertura glaciar decreceu un 35% entre 1850 e a década de 1970, unha diminución que se incrementou un 22% extra até o ano 2000. No ano 2003, en que Europa padeceu unha onda de canícula, o desxeo foi nun só verán de entre 5 e 10 %.

Os expertos sinalaron que, máis aló das consecuencias globais da perda dos glaciares, o aprovisionamento de auga de millóns de persoas está ameazado. Por tanto, urxe a necesidade de desenvolver tecnoloxías modernas e estender a rede de vixilancia nas rexións onde aínda non hai sistemas de control eficientes.

Fonte EFE

Vacas ecoloxicas

Hai unha boa explicación para que as vacas que aparecen nestas fotos leven esas estrañas mochilas sobre o lombo. Resulta que nos están axudando a reducir os efectos do quecemento global sobre o noso planeta. As mochilas son en realidade depósitos que uns científicos arxentinos colocaron ás vacas para almacenar o gas que emiten estes animais. Digamos que, cando as reses se atopan satisfeitas facendo a dixestión, producen gas metano que a longo prazo se acumula na atmosfera. Cabe destacar que en países como Arxentina o gando mediante as suas “ventosidades” produce o 30% das emisións gases de efecto invernadoiro.

Grazas ás mostras recollidas das mochilas, estes investigadores estudan a forma de reducir a cantidade de metano nos gases bovinos. O resultado das análises permitiralles escoller cal é a dieta máis propicia para os animais. Posto que a clave pode estar en pequenos cambios, está a experimentarse con alfalfa, trevo ou penso sen gran (que é máis difícil de dixerir) entre outros plans alimenticios.

O dilema reside en se a ciencia ten que progresar para o noso benestar a calquera prezo, sendo os que pagan este custo os mais indefensos ou os que non teñen capacidade para protestar, ábrese un debate ético-moral no que cada un ten unha opinión, eu xa teño a miña.